- Mind
- Leestijd: 3 min
Maar wat kun je dan wél doen om anders met je copingsmechanisme om te gaan?
Doe je soms dingen die je eigenlijk niet wilt doen? Of zeg je in tijden van stress dingen die je liever niet had willen zeggen?
Door je opvoeding, je leven en je opgedane ervaringen heb je geleerd om op een bepaalde manier te dealen met dat wat moeilijk is. Je hebt copingmechanismen ontwikkeld om met problemen om te gaan. Helaas zijn die copingmechanismen vaak niet (meer) dienend. Je doet of zegt soms dingen die je niet wilt. Met name in tijden van stress. Je weet dat je het anders wilt. Maar hoe?
Vergaar inzicht: herkennen en erkennen
Waar het in de eerste instantie om draait is het herkennen en erkennen van jouw coping. Hoe ga je met problemen om? Wat doe je? Wat zeg je? En wat wil je hier anders in?
Het begint met het inzicht dat het op dit moment zo is zoals het is. En dat je leert er oké mee te zijn dat je soms dingen zegt en doet die niet leuk zijn. Dat je hier met compassie en een zacht oog naar leert kijken. Maar met alleen acceptatie zijn we er nog niet.
Hoe ben je het voor?
Logischerwijs volgt de vraag: “Wanneer ik me er bewust van ben… hoe voorkom ik dan vervolgens in de toekomst te vervallen in dat oude ongewenste gedrag? Hoe kan ik het nu echt vóór zijn?”
In coachings- en psychologieland wemelt het van het “loslaten” en “opruimen”. Maar je laat niks los. Je ruimt niks op.
Je kunt het niet loslaten. En dat hoeft ook niet.
Verandering draait niet om het loslaten van wat je niet meer dient. Ons brein heeft bepaalde neurale paadjes aangemaakt die je zo vaak bewandeld hebt in je leven… die gaan echt niet zomaar weg. Maar gelukkig is ons brein ook plastisch.
Maak nieuwe neurale paden aan met gewenste coping
Het gaat erom dat je er een nieuw pad tegenover zet. Dat je naast dat uitgesleten oude karrespoort (of geasfalteerde snelweg ;-)) een nieuw paadje gaat uitslijten. Dat je die zo vaak gaat bewandelen dat het steeds makkelijker wordt om het nieuwe pad te nemen. Dat het in plaats van een verlegen olifantenpaadje, óók een karrespoor wordt waar je steeds makkelijker op terug kunt vallen.
Time-outs zijn cruciaal
En hier zijn time-outs voor nodig. Momenten van bewustzijn en stilstaan, waarin je beseft dat je de neiging hebt terug te vallen in je oude patronen. En dat je op dat moment KIEST voor ander gedrag.
En dat oude patroon? Dat mag blijven. Het is echt niet zo dat het je nooit meer dient. In bepaalde situaties kan dat oude patroon zelfs van pas komen.
En laten we eerlijk zijn: als het leven je écht heel veel ellende geeft en als je écht het vuur aan de schenen ligt… dan is de kans groot dat je er weer in terug valt. En dat is oké. Dat mag.
Zolang je ook werkt aan dat pad ernaast. Dat pad dat jou de persoon maakt die je wil zijn. Dat je achter het stuur gaat zitten in plaats van in de bijrijderstoel van de automatische piloot.
Dus: wat staat je te doen?
- Herken en erken je copingsmechanismen. Word je bewust, accepteer dat het zo is en vóel wat je niet meer en wat je ook juist wel wilt.
- Creëer een time-out. Zodat je bewust kunt kiezen voor een nieuw pad en ander gedrag.
- Oefen, oefen, oefen. Slijt het nieuwe neurale pad zo vaak uit dat het steeds makkelijker te bewandelen wordt in tijden van stress.
Merk het op. Stop. En kies.
Ga aan de slag met een personal coach die je in alle essentiële pijlers begeleidt.
Hoe zit het met jouw hoeveelheid dagelijkse beweging, ontspanning, voeding, mentale weerbaarheid en fysieke training? Je komt erachter met een lifestyle analyse van een personal coach!
